| |
Organizacje
Podzakładowe
|
|
Humor dnia
|
|
|
Aktualności
|
Autor: Bogumił Nowicki Data: 2010-07-21
|
|
Uwagi prawników
|
Warszawa, dnia 19 lipca 2010 roku
Uwagi co do działań pracodawcy
dotyczących zamiaru samodzielnego wprowadzenia zasad wynagradzania.
Zasada dialogu społecznego jest fundamentalną zasadą, na której opierają się współczesne stosunki zbiorowego prawa pracy. Ma ona mocne oparcie w Konstytucji RP oraz w aktach prawa międzynarodowego i europejskiego.
Działania zmierzające do samodzielnego wprowadzenia przez pracodawcę aktu, który ureguluje zasady wynagrodzenia i innych świadczeń związanych z pracę są niezgodne z obowiązującymi przepisami oraz stanowią pogwałcenie zasady dialogu społecznego. Należy bowiem zauważyć, że zgodnie z k. p. w Poczcie Polskiej S.A. powinien obowiązywać w materii wynagradzania regulamin wynagradzania albo układ zbiorowy pracy.
Działania pracodawcy zmierzające do posłużenia się konstrukcją porozumień zmieniających i wypowiedzeń zmieniających w oparciu o samodzielnie wydany dokument „Warunki wynagradzania i przyznawania innych świadczeń związanych z pracą stanowiących podstawę ustalania indywidualnych warunków umów o pracę pracowników Poczty Polskiej S.A.” jest działaniem zmierzającym do obejścia prawa.
Nieuprawnione jest powoływanie się pracodawcy na uchwałę Sądu Najwyższego z dnia 29 września 2006, II PZP 3/06 (OSNP 2007 r. Nr 13-14, poz. 181). Nie można odczytywać z niej przyzwolenia na lekceważenie przez pracodawcę roli związków zawodowych w reprezentowaniu zbiorowych interesów pracowniczych w sferze wynagradzania. Rola ta polega na konieczności osiągnięcia konsensusu w kwestii zasad wynagradzania w układzie zbiorowym pracy lub w regulaminie wynagradzania. Należy także podkreślić, że w Polsce nie obowiązuje prawo precedensowe.
W ocenie związków zawodowych sam pracodawca ma świadomość balansowania na granicy prawa poprzez tworzenie konstrukcji niewystępujących na gruncie kodeksu pracy. Pracodawca podkreśla, że „Warunki wynagradzania i przyznawania innych świadczeń związanych z pracą stanowiących podstawę ustalania indywidualnych warunków umów o pracę pracowników Poczty Polskiej S.A.” nie stanowią aktu normatywnego lecz jedynie oświadczenie woli organu reprezentującego Pocztę Polską S.A.(pismo z dnia 9 lipca br. do zarządów zoz w Poczcie Polskiej S.A.). Z całą stanowczością należy podkreślić, że prawodawca w prawie pracy nie przewidział trybu wprowadzania do zakładu pracy zasad wynagradzania, który chce zastosować pracodawca.
Kodeks pracy oraz inne ustawy szczególne przewidują różne formy współdziałania w tym zakresie pomiędzy związkiem zawodowym a pracodawcą, opierające się na zasadach pełnego uzgodnienia tekstu danego aktu lub też, w przypadkach wyjątkowych, co najmniej próby wypracowania wspólnej opinii przez organizacje związkowe. W tych przepisach nie istnieje regulacja mówiąca o samodzielnym wprowadzaniu przez pracodawcę oświadczenia woli nie będącego aktem normatywnym, a dotyczącego zasad wynagradzania pracowników.
Pracodawca wprowadzając zasady wynagradzania w zakładzie pracy zatrudniającym ponad 20 pracowników oraz w którym funkcjonują związki zawodowe jest obowiązany stosować rozwiązania prawne zawarte w poszczególnych ustawach.
Pracodawca nie może jednostronnie decydować, kiedy i na jakich warunkach można odstąpić od tych zasad. Tym bardziej niedopuszczalne jest jego działanie opierające się o zarzut „braku zgody strony związkowej” co do akceptacji rozwiązań proponowanych przez niego podczas negocjacji nad układem zbiorowym pracy czy też w regulaminie wynagradzania. Proces negocjacyjny tych aktów prawnych może być trudny i długotrwały ale ustawodawca nie przewidział innego alternatywnego rozwiązania tej kwestii.
Bardzo istotnym zagadnieniem jest istnienie dobrej wiary i poszanowanie słusznych interesów drugiej strony. Negocjacje pomiędzy stronami muszą odbywać się z poszanowaniem tych zasad. Działania pracodawcy w procesie negocjacyjnym nad układem zbiorowym pracy mogą nasuwać wątpliwości, co do stosowania tych standardów przewidzianych w prawie pracy. Organizacje związkowe mają pełne prawo walczyć o interesy i prawa pracownicze. To prawo nie może być ograniczane przez pracodawcę ani czasem, ani zarzutem działania na szkodę spółki.
Jedynym zgodnym z polskim porządkiem prawnym działaniem jest kontynuowanie negocjacji zmierzających do zawarcia układu zbiorowego pracy lub regulaminu wynagradzania.
Barbara Surdykowska, Dział ekspercki przy Komisji Krajowej NSZZ Solidarność
Paweł Śmigielski, Zespół prawny OPZZ
|
|
|
| Karta Rabatowa Orlen |
|
|
